ทุกครั้งที่ถาม ว่าพ่อกับแม่เหนื่อยไหม
ก็ลูกก็รู้ ที่ทำต่อไหวก็คงไม่เท่าไร
อยากทำทุกอย่างให้สำเร็จ
ตอนนี้ได้แค่เรียนแล้วก็เพียรไป
ก็ไม่มีโอกาสได้ดูแล
อาจมีบางครั้งที่น้อยใจในโชคชะตา
ชีวิตเกิดมาทำไมไม่ดีเหมือนใคร
เก็บเอาความจนไว้เป็นแรงบันดาลใจ
สักวันเราต้องสบาย มองดูพ่อแม่ก็แก่ลงทุกวัน
แต่ว่าความฝันยังไปไม่ได้ถึงครึ่งเลย
เส้นทางชีวิตจะเป็นยังไงไม่รู้เลย
เก็บคำที่แม่สอน เรียงมาเป็นกลอนให้ลองฟัง
ถ้าเจ้าอยากสบาย แม่นเจ้าเป็นนายเด้อคำ
เลือกทางที่เดิน สิ่งที่เผชิญในชีวิต
ในวันที่แม่
ทุกครั้งที่ถาม ว่าพ่อกับแม่เหนื่อยไหม
ก็ลูกก็รู้ ที่ทำต่อไหวก็คงไม่เท่าไร
อยากทำทุกอย่างให้สำเร็จ
ตอนนี้ได้แค่เรียนแล้วก็เพียรไป
ก็ไม่มีโอกาสได้ดูแล
เลือกออกจากเรียนเพื่อมาดูแล
แล้วแต่ใครจะว่าลูกไม่ได้แคร์
มันคงไม่มีความหมาย ถ้าใบปริญญา
ได้มาแล้วแม่ไม่อยู่
ลูกไม่ได้ดีเลยสักทาง ชีวิตก็ไม่เอาไหน
เอาความฝันเขียนไปในเพลง
ว่าสักวันเราต้องสบาย
ความจน เป็นแรงบันดาลใจ
แต่ไม่เคยอายว่าเป็นแค่ลูกชาวนา
บ่มีใบปริญญา อีแม่สิอายไผบ่
เลือกทิ้งความฝัน เพื่อจะมาดูแลต่อ
ถึงจะเหนื่อยไม่เป็นไร ลูกสัญญาจะไม่ท้อ
อยากให้สบายบั้นปลายชีวิต
ฟังเด้อ ฟังแม่สาก่อน
คั่นเจ้าเหนื่อยกะมานอน
แม่สิกล่อมให้เจ้าหลับ ถึงเป็นจั่งใด๋
แม่ก็ยังฮัก เด้อลูกเอ๋ย
ต้นทุกชีวิตเราต่างกัน ลูกมีฝันจงทำไป
แม่จะคอยเป็นกำลังใจ เด้อ
ทำสิ่งลูกรักให้ดีเถิด
คงไม่เป็นไร ไม่มีใบปริญญา
คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน
ลูกจงตั้งใจ ทำไปให้ถึงฝัน
แม่ก็ไม่รู้ จะอยู่ได้อีกกี่วัน
ร่างกายแม่นั้น ก็แก่ชรา เด้อ
แต่ก่อนตาย แม่ก็อยากจะเห็น ในวันเจ้าสำเร็จ
ทุกครั้งที่ถาม ว่าพ่อกับแม่เหนื่อยไหม
ก็ลูกก็รู้ ที่ทำต่อไหวก็คงไม่เท่าไร
อยากทำทุกอย่างให้สำเร็จ
ตอนนี้ได้แค่เรียนแล้วก็เพียรไป
ก็ไม่มีโอกาสได้ดูแล